Oisterwijk juni 2019

We treffen elkaar bij Klein Speik, om naar de Joodse Begraafplaats te gaan, een indrukwekkende plekKees Welmers duidt de verschillende onderdelen van het gietijzeren hek bij de toegang: symbolen uit de landen van herkomst van wie hier liggen. Deze Joodse begraafplaats dateert uit 1748. Vooral marskramers uit Oost-Europa vinden in Oisterwijk werk (in de omliggende grotere steden zijn zij niet welkom en zeker niet om begraven te worden), de Asjkenazische Joden. Bovenaan op de grafstenen staan de beroepen aangegeven, zoals de zegenende handen van de voorganger van een sjoel, een cohen, priester. Of degene die besnijdenissen mag uitvoeren: 2 mesjes.

In het Metaheerhuisje (lijkenhuisje) horen we over de wijze van opbaren en begraven. Op de begraafplaats zelf raken we geïmponeerd door de verhalen over de vele families die hier liggen en aan wie het te danken is, dat er geld kwam voor de restauratie van deze plek: “Huis van de Levenden”.
Na de overvloedige lunch in Klein Speik vinden we in bezoekers-centrum Natuurpoort Groot Speijck de twee gidsen van Brabants Landschap.
De gids die onze groep treft, valt in voor een collega van Oisterwijk en weet helaas niet zoveel van dit gebied. Wel ontstaat er veel discussie met betrekking tot de keuzes die bestuurders van Brabants Landschap, het Rijk, provincie en gemeenten moeten maken. Want, hoe je het ook wendt of keert: een boom geeft, na zijn dood, CO2-uitstoot. Als brandhout of als rottend hout in het bos. Terug bij Groot Speijck drinken we, moe, warm en wel, nog iets.

Met dank aan de deelnemers voor hun foto’s, cocky verweij

Downloads